Ленинский район
В Ленинском районе
Под чудесный небосвод
Работает лучший в мире
«Мотовелозавод»!
Также есть вкуснейший,
Сладкий и важнейший
Для чудес подарка
Фабрика «Коммунарка»!
Есть еще кафе,
Где падают латте,
Вкусные пирожные,
Сладкое мороженное!
В парке все же веселей:
Там много мыльных пузырей!
Шариков, хлопушек
И разных побрякушек!
Кинотеатр есть «Салют»,
Там фильмы классные идут!
Вата и покорны –
Весело, задорно!
На том закончу
Свой рассказ,
Ленинский район –
Просто класс!
Авторы: учащаяся 6 «В» класса СШ 129
Исаеня Каролина Дмитриевна
Ода Ленинскому району.
Мой дом! Мой Ленинский район!
За 70 лет ты изменился в простоте,
И, из окраины рабочей, возведен
В цветущий сад с картины на холсте.
По парку Лошицкому до усадьбы и обратно,
Вдоль Свислочи пройтись и сразу в сквер,
Раскинуть руки, в небо прокричать стократно,
Что лучше Ленинского не найдешь, поверь.
Театры и музеи, парков пять,
Сквер Александровский…он все в себя вместил.
И воспеваю в рифме я опять:
«Прекрасней не найти, не тратьте сил!»
Здесь памятник Сергею Грицевцу, Анри Дюнону,
Воспеты в бронзе патриот и гуманист.
Здесь «Серебрянка» ФОК и стадион Динамо…
Места для жизни, как заметил реалист.
Три высших, два средне-специальных
Учебных заведений точно есть.
Школ двадцать семь и сорок восемь садиков,
А центров развивающих не счесть.
Аллеи, улицы, проспекты и площадки,
Мне дорог каждый двор и каждый дом.
И продолжает он расти, а стройплощадки
Не редко украшают мой район.
Мой Ленинский – жемчужина столицы!
Жить и учиться тут! О чем еще мечтать!
И отовсюду поздравленья, словно птицы,
Я тоже пожелаю: «Процветать!»
Автор: учащаяся 8 "А" класса СШ 189 Шепетова Виктория
70-годдзю Ленінскага раёна прысвячаецца
Ёсць у Мінску цудоўнае месца такое!
Тут і плынь туманоў, і зара над ракою.
Ціхі вецер вясновы шапоча ласкава.
70 год ! Свеціць Ленінскі зоркай яскравай.
Прадпрыемствы, метро, садочкі і школы.
Стадыёны, музеі, шмат тэатраў наўкола.
І культуры Палац для людзей збудаваны,
Вось такога якраз нам даўно не хапала.
Могуць тут жыхары час правесці шыкоўна:
Дыхаць свежым паветрам, лунаць у марах чароўных.
Сад і замак у Лошыцкім парку чакае,
Па алеях, дарожках гуляць запрашае!
Слухаць казкі дубоў, бачыць квецень магнолій.
Смутак, жаль і любоў у радочках гісторый.
Зноў прыходзіць прывід Белай Пані вясною
Пажадаць закаханым спагады, любові.
А на схіле крутым дуб стаць заручальны,
Каб увесь век маладым жыць шчасліва ў каханні!
Тут сучаснае разам з мінулым сышлося,
У незвычайных карунках фантазій злілося.
Шлях у 70 год! То, напэўна, нямнога,
А якая ж цікавая гэта дарога!
Мой, раён! Ты за семдзесят год,
Стаў у сто крат прыгажэйшым!
У цесным коле сяброў
Будзь заўжды маладзейшым!
Акрыляй жыхароў і гасцей сваіх добрым настроем
Улетку, ўвосень, зімой і канешне вясною!
Аўтар вучаніца 9 «Б» класа гімназіі № 28
Багушэвіч Ганна
Ленінскаму раёну горада Мінска прысвячаецца
Мой любы Ленінскі раён, маё дзяцінства!
Хавае памяць даўніх дзён легенды Мінска.
Тут кожны дом, квартал і двор трымаюць цверда.
Аўтарытэт бацькоў, дзядоў. І славяць горда.
Гісторый ведаем мы шмат пра ўсю мінуласць:
З чыгункі твой пачаўся шлях, вытворчасць разгарнулась.
Пра вуліц гучных успамін хаваем шчыра:
Купала, Сыракомля ,Ракасоўскі, Гаравец – усе жадалі міру.
Да юбілею падышлі мы цвёрдым крокам,
Вытворчы ўклад працаўнікоў - не згледзіш вокам.
Будуюць новыя дамы - прастор кватэрны.
І парк адноўлены стары, палац - далёка не мізэрны…
Тут Свіслач чыстая цячэ, бруяцца воды,
Да захаваліся яшчэ сады і агароды.
Тэатры вабяць гледачоў і “Мінск” канцэртны,
“Дынама” новы стадыён, музей, архіва дакументы.
Калі спяваюць гучна гімн пра мой раён цудоўны,
Падзякаваць хачу я Вам, настаўнік мой голоўны!
Чытаць, пісаць, спяваць, іграць гімназія вучыла.
Усё тут сэрцу люба мне, ты шлях у свет раскрыла.
Раён мой Ленінскі! Табой па праву ганаруся,
Бо ты вядомы працай рук не толькі ў Беларусі.
З павагай кажуць пра “Камволь”, “Элему”, “Камунарку”…
Квітней, красуй, расці і ззяй ты зоркай ярка - ярка!
Аўтар вучаніца 8«В» класа гімназіі № 17
Судзьбіна Дар’я Чаславаўна
Мой раён – маё жыццё!
Каб любiць свой раён па сапраўднаму,
Трэба ў яго розных кутках пабываць.
У савецкiя годы названаму,
Ёсць аб чым нам распавядаць.
Тут вулiцы цэнтральныя,
Шырокiя i яркiя,
З прыгожымi будынкамi
Адзiн аднаго важней,
А ёсць куткi душэўныя,
Утульныя, ласкавыя
Ад назваў старажытных
Становiцца цяплей.
Гуляем у парку Лошыцкiм,
Збяжым на Барадзiнскую,
Ды i да роднай школы
Па Сонечнай ляцiм.
Тут вулiца Балтыйская
Геройска – Партызанская,
Ды i па Фiзкультурнай
Мы разам прабяжым,
На Вялiкаморскай i Аўрорайскай
Памарым разам весела,
I на завулак Дачны
Паспеем вандраваць,
Праз Козыраўскаю да Веласiпеднага
Уздоўж Свiслачы пракацiмся,
I ў роднай Серабраначцы
Мы разам адпачнем.
Каб любiць свой раён па сапраўднаму,
Трэба ў яго розных кутках пабываць.
Зразумела тады ўсiм становiцца,
Чаму не магчыма яго забываць.
Аўтар вучаніца 4«Б» класа ПШ № 29 iмя братоў Сянько
Чарняўская Дзiяна
Ленинский район – мой дом
Есть в Минске Ленинский район,
И это мой любимый дом.
Я родилась тут, здесь живу,
И в школу я уже хожу.
Здесь мама, папа, брат, сестра,
Здесь мои лучшие друзья.
Район я Ленинский люблю:
Я в парки скверы загляну,
И в ТЮЗ я с мамою хожу.
Музеи с братом посещаю,
И «Коммунарку» обожаю!
Мне только 7, я мало знаю…
Но вам, друзья, я обещаю,
Что буду тут расти, учиться,
Чтобы район мной мог гордиться!
Мой славный, Ленинский район,
Ты лучший для меня во всем!
Авторы: учащаяся 1 «А» класса СШ 129
Юхненко Василина и Царенко Наталья Леонидовна (мама)